เพราะชีวิตคือชีวิต

เมื่อวันที่ชีวิต เดินเข้ามาถึงจุดเปลี่ยน จนบางครั้งคนเราไม่ทันได้ตระเตรียมหัวใจ
ความสุขความทุกข์ ไม่มีใครรู้ว่าจะมาเมื่อไหร่ จะยอมรับความจริงที่เจอได้แค่ไหน
เพราะชีวิตคือชีวิต เมื่อมีเข้ามาก็มีเลิกไป
มีสุขสมมีผิดหวัง หัวเราะหรือหวั่นไหว เกิดขึ้นได้ทุกวัน
อยู่ที่เรียนรู้ อยู่ที่ยอมรับมัน ตามความคิดสติเราให้ทัน
อยู่กับสิ่งที่มีไม่ใช่สิ่งที่ฝัน และทำสิ่งนั้นให้ดีที่สุด
สุขก็เตรียมไว้ ว่าความทุกข์คงตามมาอีกไม่ไกล จะได้รับความจริงเมื่อต้องเจ็บปวดไหว
เพราะชีวิตคือชีวิต เมื่อมีเข้ามาก็มีเลิกไป
มีสุขสมมีผิดหวัง หัวเราะหรือหวั่นไหว เกิดขึ้นได้ทุกวัน
อยู่ที่เรียนรู้ อยู่ที่ยอมรับมัน ตามความคิดสติเราให้ทัน
อยู่กับสิ่งที่มีไม่ใช่สิ่งที่ฝัน และทำสิ่งนั้นให้ดีที่สุด
อยู่ที่เรียนรู้ อยู่ที่ยอมรับมัน ตามความคิดสติเราให้ทัน
อยู่กับสิ่งที่มีไม่ใช่สิ่งที่ฝัน และทำสิ่งนั้นให้ดีที่สุด

 

ฤดูที่แตกต่าง

หากเปรียบกับชีวิตของคน
เมื่อยามสุขล้นจนใจมันยั้งไม่อยู่
ก็คงเปรียบได้กับฤดู
คงเป็นฤดูที่แสนสดใส

แต่ถ้าวันหนึ่งวันไหน
ที่ใจเจ็บทนทุกข์ ดังพายุที่โหมเข้าใส่
บอกกับตัวเองเอาไว้
ความเจ็บต้องมีวันหาย
ไม่ต่างอะไรที่เราต้องเจอทุกฤดู

อดทนเวลาที่ฝนพรำ
อย่างน้อยก็ทำให้เราได้เห็นถึงความแตกต่าง
เมื่อวันเวลาที่ฝนจาง
ฟ้าก็คงสว่างและทำให้เราได้เข้าใจ
ว่ามันคุ้มค่า แค่ไหนที่เฝ้ารอ

เมื่อวันที่ต้องเจ็บช้ำใจ
จากความผิดหวังจนใจมันรับไม่ทัน
เป็นธรรมดาที่เราต้องไหวหวั่น
กับวันที่อะไรมันเปลี่ยนไป

และถ้าวันหนึ่งวันไหน
ที่ใจเจ็บทนทุกข์ ดังพายุที่โหมเข้าใส่
บอกกับตัวเองเอาไว้
ความเจ็บต้องมีวันหาย
ไม่ต่างอะไรที่เราต้องเจอทุกฤดู

อดทนเวลาที่ฝนพรำ
อย่างน้อยก็ทำให้เราได้เห็นถึงความแตกต่าง
เมื่อวันเวลาที่ฝนจาง
ฟ้าก็คงสว่างและทำให้เราได้เข้าใจ
ว่ามันคุ้มค่า แค่ไหนที่เฝ้ารอ

อย่าไปกลัวเวลาที่ฟ้าไม่เป็นใจ
อย่าไปคิดว่ามันเป็นวันสุดท้าย
น้ำตาที่ไหลย่อมมีวันจางหาย
หากไม่รู้จักเจ็บปวดก็คงไม่ซึ้งถึงความสุขใจ

อดทนเวลาที่ฝนพรำ
อย่างน้อยก็ทำให้เราได้เห็นถึงความแตกต่าง
เมื่อวันเวลาที่ฝนจาง
ฟ้าก็คงสว่างและทำให้เราได้เข้าใจ
ว่ามันคุ้มค่า แค่ไหนที่เฝ้ารอ

อดทนเวลาที่ฝนพรำ
อย่างน้อยก็ทำให้เราได้เห็นถึงความแตกต่าง
เมื่อวันเวลาที่ฝนจาง
ฟ้าก็คงสว่างและทำให้เราได้เข้าใจ
ว่ามันคุ้มค่า แค่ไหนที่เฝ้ารอ
 
 

สักวัน มันก็ผ่านไป

หากวันนี้ เธอเหนื่อยจนลุกไม่ไหว
กับชีวิตที่เปลี่ยนเกินจะรับได้
เกินที่จะยืนหยัด เกินที่จะเข้าใจได้ไหว
ว่าเหตุใดจึงถึงเกิดขึ้นกับเธอ

หากวันนี้ความฝันได้เปลี่ยนไป
เปลี่ยนจากวันที่เคยดูเหมือนยิ่งใหญ่
เป็นวันที่ไม่รู้จัก วันที่ไม่เคยคาดหวังไว้
ว่าชีวิตนี้จะต้องเผชิญ

แต่ สักวัน แล้วมันก็ผ่านไป
ไม่มีเรื่องอะไรใหม่ เกิดขึ้นแล้วก็จากไป
สักวัน น้ำตาจะหยุดไหล
สุขทุกข์ร้ายดีเท่าไหร่ สุดท้ายก็ผ่านไป

ดั่งต้นไม้ถูกลิดเพื่อผลิใบ ดั่งชีวิตที่พ่ายแพ้เพื่อเริ่มใหม่
คนที่ไม่เคยเจ็บ คือคนที่ไม่เคยทำสิ่งไหน บอกใจเอาไว้เมื่อต้องเผชิญ

บนเส้นทางในชีวิตของเธอจะมีคำตอบรอคอยอยู่เสมอ
หากเธอนั้นยอมเดิน

สักวัน แล้วมันก็ผ่านไป
ไม่มีเรื่องอะไรใหม่ เกิดขึ้นแล้วก็จากไป
สักวันน้ำตาจะหยุดไหล สุขทุกข์ร้ายดีเท่าไหร่ สุดท้ายก็ผ่านไป

สักวัน แล้วเราจะเข้าใจ
สุดท้ายร้ายดีเท่าไหร่ แค่ไหนก็ผ่านไป

หัวใจ

น้ำตาเธอหลั่งริน เมื่อสูญสิ้นหมดทุกสิ่ง
เธอพ่ายแพ้ความจริง เหมือนคนไร้ค่า
พายุพัดพาชีวิต แหลกสลายลงในพริบตา
เธอพร้อมที่จะลาหลับไหลชั่วนิรันดร์

เหมือนว่าเธอไม่เหลือที่พึ่งใดๆ
ทั้งที่เธอยังเหลือสิ่งที่ยิ่งใหญ่
สิ่งที่มีความหมายมากมายกับเธอ

อย่างน้อยก็เหลือหัวใจ ที่มันยังคงเต้นอยู่
บอกให้รู้และเตือนว่าเธอยังไม่ตาย
หกล้มก็ลุกขึ้นยืน เจ็บปวดก็ทนเอาไว้
แม้ว่าเธอไม่เหลืออะไร
เหลือเพียงหัวใจดวงนี้ก็เพียงพอแล้ว

แขนไม่มีไขว่คว้า และขาไม่มีให้เดิน
แต่เขาพร้อมเผชิญ ไม่ยอมแพ้พ่าย
ชีวิตเหลือเพียงเท่านี้ แต่ความหวังไม่เคยหายไป
ความทุกข์ท้อใดๆ ก็แพ้ใจของคน

แม้ว่าเธอไม่เหลือที่พึ่งใดๆ
เธอก็ยังคงเหลือสิ่งที่ยิ่งใหญ่
สิ่งที่มีความหมายมากมายกับเธอ

อย่างน้อยก็เหลือหัวใจ ที่มันยังคงเต้นอยู่
บอกให้รู้และเตือนว่าเธอยังไม่ตาย
หกล้มก็ลุกขึ้นยืน เจ็บปวดก็ทนเอาไว้
แม้ว่าเธอไม่เหลืออะไร
เหลือเพียงหัวใจดวงนี้ก็เพียงพอแล้ว

อย่างน้อยก็เหลือหัวใจ ที่มันยังคงเต้นอยู่
บอกให้รู้และเตือนว่าเธอยังหายใจ
หกล้มก็ลุกขึ้นยืน ที่สุดมันต้องผ่านไป
แม้ว่าเธอไม่เหลืออะไร
เหลือเพียงหัวใจดวงนี้ก็เพียงพอแล้ว

เราไม่ได้เกิดมาเพื่อยอมจำนน
คนทุกคนอยู่เหนือสิ่งที่ยิ่งใหญ่
วันนี้มันจะเป็นยังไงต้องไม่ยอมแพ้
เราไม่ได้เกิดมาเพื่อยอมจำนน
ใจของคนดวงนี้นั้นแสนยิ่งใหญ่
พรุ่งนี้เราจะเดินไป ไม่ท้อไม่ยอมแพ้

ทางออก

อยู่บนหนทางที่พรุ่งนี้ยังอีกไกล
ฝันที่วาดไว้ไม่เคยเกินฝัน
ผ่านวันและคืนที่โหดร้ายตั้งกี่วัน
แต่ฉันก็พร้อมที่จะไม่ท้อ

เหน็ดเหนื่อยก็ยังไหว ทางยาวไกล
ฝันที่คิดไว้ต้องไปต่อ
บอกกับตัวเองไว้ ปลายทางที่รอ
ฉันไม่คิดท้อ ไม่ถอดใจ

อาจเจอผู้คนที่หลากหลายเดินผ่านมา
เขาก็ค้นหาเพื่อปลายทางนั้น
เก็บเอาเรื่องราวที่ไขว่ขว้ามาต่อกัน
สุดท้ายแล้วค้นพบมันบ้างไหม

อย่าหยุดที่ตรงนั้น เจอทางตัน
ขอให้รู้ฝันมีทางออก
กี่หมื่นพันปัญหา เจอมาให้พอ
คงไม่มีอะไรเกินไป

ปล่อยให้หัวใจได้ลองคิดดู
แค่มองด้วยหัวใจ
อาจทำให้เห็นไกล ได้มากเกินดวงตา
วันที่เรื่องราวมากมายเข้ามา
เมื่อมีแต่น้ำตา ก็คงมองไม่เจอ
สิ่งเดียวที่คอยให้คำตอบ ก็คือหัวใจ

อยู่บนหนทางที่พรุ่งนี้ยังอีกไกล
ฝันที่วาดไว้ไม่เคยเกินฝัน
ผ่านวันและคืนที่โหดร้ายตั้งกี่วัน
แต่ฉันก็พร้อมที่จะไม่ท้อ

เหน็ดเหนื่อยก็ยังไหว ทางยาวไกล
ฝันที่คิดไว้ต้องไปต่อ
กี่หมื่นพันปัญหา เจอมาให้พอ
คงไม่มีอะไรเกินไป

ปล่อยให้หัวใจได้ลองคิดดู
แค่มองด้วยหัวใจ
อาจทำให้เห็นไกล ได้มากเกินดวงตา
วันที่เรื่องราวมากมายเข้ามา
เมื่อมีแต่น้ำตาก็คงมองไม่เจอ
สิ่งเดียวที่คอยให้คำตอบ ก็คือหัวใจ

แม้จะยากเย็นเพียงใด
แค่เพียงเรามีใจ ที่เป็นเหมือนเมื่อวาน
มันจะยังคงเต้นอยู่ ไปตามแรงที่ฝัน
ใจของฉัน

ปล่อยให้หัวใจได้ลองคิดดู
แค่มองด้วยหัวใจ
อาจทำให้เห็นไกล ได้มากเกินดวงตา
วันที่เรื่องราวมากมายเข้ามา
เมื่อมีแต่น้ำตาก็คงมองไม่เจอ
สิ่งเดียวที่คอยให้คำตอบ ก็คือหัวใจ

ปล่อยให้หัวใจได้ลองคิดดู
แค่มองด้วยหัวใจ
อาจทำให้เห็นไกล ได้มากเกินดวงตา
วันที่เรื่องราวมากมายเข้ามา
เมื่อมีแต่น้ำตาก็คงมองไม่เจอ)
แค่ฝันถึงหัวใจ
สิ่งเดียวที่คอยให้คำตอบ ก็คือหัวใจ